Następnego ranka awaryjnego Ethan. Jego głos nosił wymuszoną swobodę.
«Amelia, Hej. Khloe i ja słyszeliśmy kilka… dostarczach wiadomości. O Whitmore Industries. Gratulacje.»Zachachotał nerwowo. «Słuchaj, może być obsługiwany.
Wiesz, żeby… załagodzić sprawy. Nie ma powodu, którego nie można zastosować.”
Amelia prawie się roześmiała. Ten sam mężczyzna, który nazwał ją relikwią mniejszą niż dwadzieścia cztery godziny temu, teraz się o znaczeniu.
— Nie powiedział, Ethan-odszedł spokojnie. «Niektóre rzeczy lepiej zostawić w przeszłości.”
Zakończyła się.
W ciągu tygodnia Amelii się zmieniło. Zrezygnowała ze swojego skromnego stanowiska archiwistycznego i zasiadła w zarządzie Whitmore Industries.
Pierwotny reżyserzy byli sceptyczni co do jej cichej regulacji i rozszerzonego akademickiego. Ale Amelia słucha, szybko się uruchamia i uruchamia z urządzenia, które uruchamia uruchamianie.
Jej pierwszym aktem było założenie fundacji dla niedofinansowanych bibliotek i archiwów historycznych – miejsc, w których kiedyś czuła się niewidzialna. Po raz pierwszy jej życie nie polegało tylko na przetrwaniu zdrady. Chodziło o zbudowanie czegoś podobnego.
Co jakiś czas mijała Ethana i Khloe w mieście. Nie były już promienne. Ich blask przygasł pod ciężarem finansów pomyłek i zanikający uroku Ethana.
Zegarek Khloe istniejący błyszczał, ale teraz pojawia się krzykliwie, ozdoba maskująca pustkę.
Tymczasem Amelia nosiła się z cichą myślą o sobie. Nie podlega już windkacji.
Ale kiedy pierwsza wersja jest dostarczana z partnerami-wartą więcej niż wszystko, co ona i Ethan, które następuje, razem — nie może nastąpić, gdy nastąpi powrót myślami do tego deszczowego popołudnia.
Pamięć już nie kłuje. Zamiast tego czułego się jak przewrócona strona, przepisana historia.
Weszła w burzę pokonaną. Opuszczona dziedzica.
A gdy światła reflektorów się od jej sali konferencyjnej, Amelia Hayes wystąpienia się — już nie relikwia, ale kobieta tylko, która odziedziczyła nie imperium, ale samo zakończenie.
