Zrobiło mi się nieswojo. Coś ważnego? Tata rzadko się odzywał i prawie nigdy nie dzwonił, chyba że po to, żeby zapytać o moje studia. Tej nocy nie mogłam zmrużyć oka.
W sobotni poranek pojechałem długim autobusem z powrotem do rodzinnego miasta. Stara wiejska droga, rzędy drzew, zniszczone dachy – wszystko wydawało mi się dziwnie odległe. Kiedy wszedłem na podwórko, drzwi się otworzyły…
Tata tam stał. Obok niego stała kobieta. Na chwilę zamarłem. Mój wzrok powędrował w dół, na jej brzuch – okrągły, nie do podrobienia – skrywający prawdę, której nie mogłem zaprzeczyć. Moje usta drżały, a klatka piersiowa była ściśnięta:
– Nie… to nie może być…
Kobieta podniosła wzrok. I mój świat się zawalił. To była Sophia. Sop
