Sąsiedzi śmiali się z niej za jej strumieniem.
«Marnujesz jedzenie na człowieka, które nawet ci nie jest pomocne.”
— Ledwo możesz się wyżywić, Aisha Przestań grać Świętego.”
Ale nadal go karmiła. Coś głęboko w środku powiedziało jej, że jego milczenie nie było szaleństwem — to był smutek, może nawet godność. Czekał na coś.
pewnego ranka wszystko się zmieni.
Kiedy Aisha zbliżyła się do swojego miejsca przed hotelem, mężczyzna nie wpatrywał się w ziemię. Trzymać coś-białą kopertę.
Podjąć ją ku niej. Jego ręce drżały, ale jego był nieruchomy. Dwukrotnie stuknięta kopertą o piersi, a następnie jej wpadnięcie w ręce.
Z wcześniejszym przepisem stworzonym ostrożnym pismem:
„Do dziewczyny, która mnie karmiła, kiedy nikt inny nie chciał.”
Aisha zamarła, jej serce biło. w górę, ale jego widok, który pozostaje, w kontekście — tylko na chwilę.
Ściskając kopertę, pobiegła do domu do swojej maleńkiej chaty. Rozerwała idącymi drżącymi.
W środku był list, który wywrócił całe jej życie.
Aisha ledwo spała tej nocy. Lista Harun leży na jej drewnianym skradzionym jak iskra błyskawiczna, która uderza w jej skromne życie. Czy może być prawdą? Obdarty mężczyzna przed hotelem-kiedyś szef Okoye Holdings, imię, które niejasno zapamiętało z wiadomości radiowych lata temu?
Lista wyjaśniona wszystko. Harun został uszkodzony przez starszego brata, który zorganizował wypadek, przekupił lekarzy i został spowodowany przez niezdolnego do choroby psychicznej. Jego treść została przejęta, jego reputacja zniszczona, a świat o nim zapomniał. Można do wózka inwalidzkiego, wyrzucić jak śmieci, wybrać ciszę.
Ale jej codzienna dobroć pozostała iść przy życiu. Napisał, że jej jedzenie — prosty smażony maniok — udostępnienie mu więcej godności niż bogactwa, które utraciły. «Przypomniałeś mi, że nadal jestem człowiekiem» — napisał listę. «A jutro wszystko się zmienia. Spotkajmy się w Green Hill Hotel w południe.”
Następnego dnia serce Aishy przyspieszyło, gdy układało się do hotelu. Na Zewnątrz stał czarny SUV. Reporterzy zatrzymali się przy wejściu. Zatrzymał się martwy w swoich śladach, kiedy go zarzucono.
Nie w szmatach. Nie złamany.
Harun wybrany w nowym wózku inwalidzkim, ubrany w dopasowany garnitur, z przyciętą brodą, osadą. Wyglądał na przemienionego — ale jego pozostałości były takie same. Kiedy pojawiło się, pierwszy prawdziwy uśmiech, jaki pojawia się na jego twarzy.
— Aisza-powiedziała.
Jej oddech został zatrzymany. Po raz pierwszy usłyszała jego głos.
«Przyszedłeś.”
Zanim zdążysz, urządzenie zostanie umieszczone na ciszę. Reporterzy zwrócili się do jego kamery, gdy jego prawnik był w pobliżu.
— Panie i panowie-oznajmił klucz Harun-dziś odzyskuję swoje imię. Ale nie będę tu stał sam. Trzeba przyznać się do kobiet, które mnie trzymały, kiedy byłem niczym.»Linia odzieży damskiej
Otworzył folder i udostępnił dokumenty prawne.
