Jednak Anna nie chciała się złamać. Pracowała na kilku stanowiskach-sprzątała domy, obsługa stoły, szyła ubrania—aby zwykłe jedzenie na stoły. Ranga eskortowała twoje dzieci do szkół, trzymając je pięć razy z rączkami. Na spotkaniach rodziców rodziców sama, znosząc współczujące spojrzenia i potępiające szepty.
Jej dzieci — David, Naomi, Grace, Lydia i Ruth-pasują do własnej tożsamości. David, jedyny i jedyny chłopiec, naszkicował samochód i przyłączył się do ich zbudowania w ciągu jednego dnia.
Naomi, porywcza i szczera, nigdy nie tolerowała obelg wobec swojego rodzeństwa. Grace, marzycielka, wypełniła Dom piosenki i wierszami. Lydia była mądra w liczbach, ambitna, nawet gdy była dzieckiem. A Ruth, najmłodsza, pozostała blisko Anny, nieśmiała i cicha, często trzymając ją za rękę, jakby świat mógł ją ukraść.
Bez względu na to, jak wyjątkowe są, społeczeństwo postrzegało je tylko jako «kwintesencja z zawartością».»Ciężar po odrzuceniu Richarda poluje na wszystko. I chociaż Anna nigdy nie została ujawniona pełnej historii, ostatnie słowa, które nosiły w swoim umyśle od dostępu, to: nie okłamuj mnie.
Samotne wychowywanie pięciorga dzieci było bezlitosne. Anna nigdy więcej nie wyszła za męża, nigdy nie wystąpiła na nikim dodatkowo siebie. W nocy nie śpi, nawiedza ją zdrada Richarda i jest zdeterminowana, aby nigdy nie była dostępna dla dzieci.
Kiedy David zakończy, zadał pytanie, które pojawiło się z zagrożeniem. «Dlaczego Tata nas nienawidzi?»Anna uklękła obok niego, ocierając łzy. «Ponieważ nie rozumie miłości, David. To jego porażka, nie twoje.”
Jej słowa były ukształtowane. pomimo zastraszania i zastraszania, kwintesencja wyrasta na wesołych nastolatków. Naomi zmierzyła się z władzą, zawsze gotowa na swoje rodzeństwo.
Grace odpoczywała na szkolnych imprezach, a jej głos jest przekazywany do łez. Lydia John konkursy matematyczne, już uruchamiaj biznes. Ruth włożyła swoje serce w malarstwo. A David, choć czasami urażony, został uderzony będąc «człowiekiem w domu», często pracując w niepełnym wymiarze czasu pracy, aby pomóc.
Dzięki temu poświęcenie było niezależne. Robiła urządzenia elektryczne, opuszczała posiłki, aby nakarmić swoje dzieci, i chodziła kilometrami, kiedy nie było jej na stanie.
