Zaproszenie, które wydawało się darem
Naprawdę wierzyłam, że daję mojemu synowi doświadczenie, które będzie pielęgnował w pamięci na zawsze. Mój sześcioletni syn, Timmy, został w końcu zaproszony do słynnego letniego domu swojej babci Betsy. Myślałam, że to będzie dla niego kamień milowy – znak, że w końcu stał się „jednym z dużych dzieci”.
Mam na imię Alicia i boleśnie przekonałam się, że zaufanie może się zawalić w ciągu jednego dnia.
Myślelibyście, że powinnam była wiedzieć lepiej, prawda? Ale kiedy ktoś nosi tytuł „babci”, nie spodziewacie się, że kryje się za tym ból.
Świat Babci Betsy
Betsy, moja teściowa, zawsze była kobietą, która otacza się elegancją. Rozległa posiadłość, nienaganne maniery, opinie, które wypełniają każdy pokój. Każdego lata wraz z mężem Haroldem zapraszają wszystkie wnuki na dwutygodniowy pobyt do swojej posiadłości w White Springs.
Ludzie mówili o tym jak o bajce. Dwadzieścia akrów zadbanego ogrodu, basen olimpijski, korty tenisowe i animatorzy zatrudnieni tylko po to, żeby umilić czas dzieciakom.
Kiedy Betsy zadzwoniła do mnie swoim gładkim głosem: „Alicia, myślę, że Timmy w końcu jest gotowy, żeby do nas dołączyć w tym roku” – poczułam się jednocześnie dumna i zdenerwowana. Nawet moja sąsiadka Jenny powiedziała: „Wow, będzie się bawił jak nigdy w życiu”.
Wielki Dzień
Oczy Timmy’ego zabłysły, kiedy mu to powiedziałam. „Mamo, czy to naprawdę się dzieje? Czy jestem już wystarczająco dorosła?”
„Tak, kochanie. Babcia Betsy sama tak powiedziała”.
Dave, mój mąż, objął nas oboje. „Mój synek w końcu dołączył do tradycji. Będziecie szaleć z kuzynami i kochać każdą sekundę”.
